ΣΠΛΑΧΝΙΚΟ ΛΙΠΟΣ

 Τι είναι το σπλαχνικό σωματικό λίπος;

Το σπλαχνικό λίπος του σώματος, γνωστό και ως «κρυμμένο» λίπος, είναι λίπος που αποθηκεύεται βαθιά μέσα στην κοιλιά, τυλιγμένο γύρω από τα όργανα, δηλαδή στο συκώτι και στο εντερο. Αποτελεί περίπου το ένα δέκατο του συνόλου του λίπους που αποθηκεύεται στο σώμα. Το μεγαλύτερο μέρος του λίπους αποθηκεύεται κάτω από το δέρμα και είναι γνωστό ως υποδόριο λίπος. Μια αύξηση στη περίμετρο της κοιλιάς άνω των 130 cm² καθορίζει τη σπλαχνική παχυσαρκία, έναν σημαντικό παράγοντα κινδύνου πολλών χρόνιων ασθενειών .. Οι αποθήκες σπλαχνικού λίπους μπορεί να αυξηθούν σε άτομα με φυσιολογικό βάρος, υπέρβαρα ή παχυσαρκία.

Θέματα υγείας που σχετίζονται με την σπλαχνική παχυσαρκία

Η σπλαχνική παχυσαρκία είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη αρκετών προβλημάτων

1)μεταβολικών (διαβήτης τύπου,

2)καρδιαγγειακών (υπέρταση, καρδιακή προσβολή),

3)φλεγμονωδών (νόσος του Crohn, αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα)

4) ογκολογικών (καρκίνος του παχέος εντέρου), καθώς και άνοιας και πρόωρου θανάτου, ανεξάρτητα. της συνολικής λιπώδους μάζας.

Το σπλαχνικό λίπος είναι πάντα το λίπος στην κοιλιά που φαίνεται; Στους περισσότερους ανθρώπους, περίπου το 90% του σωματικού λίπους είναι υποδόριο, το είδος που βρίσκεται σε ένα στρώμα ακριβώς κάτω από το δέρμα. Εάν πιέζετε την  κοιλιά σας, το λίπος που αισθάνεστε απαλό είναι το υποδόριο λίπος. Το υπόλοιπο 10% – που ονομάζεται σπλαχνικό ή ενδοκοιλιακό λίπος – βρίσκεται μακριά, κάτω από το σταθερό κοιλιακό τοίχωμα.

Τι προκαλεί την σπλαχνική παχυσαρκία;

Η παχυσαρκία, συμπεριλαμβανομένης της σπλαχνικής παχυσαρκίας, είναι μια χρόνια πολυπαραγοντική νόσος, πιθανώς λόγω συνδυασμού πολλών παραγόντων, όπως γενετική προδιάθεση, παχυσαρκικό περιβάλλον, χρόνιο θετικό ενεργειακό ισοζύγιο, καθιστικός τρόπος ζωής, ορμονικές διαταραχές, ψυχολογικά προβλήματα ή/και αλληλεπιδράσεις γονιδίου-περιβάλλοντος.

Μπορείς να είσαι αδύνατη με υψηλό σπλαχνικό λίπος;

Το σπλαχνικό λίπος είναι λίπος που τυλίγεται γύρω από τα κοιλιακά σας όργανα βαθιά μέσα στο σώμα σας. Δεν μπορείς πάντα να το νιώσεις ή να το δεις. Στην πραγματικότητα, μπορεί να έχετε μια αρκετά επίπεδη κοιλιά και να εξακολουθείτε να έχετε σπλαχνικό λίπος . Γενική μέτρηση παχυσαρκίας. Η συνήθης μέτρηση της παχυσαρκίας, επικυρωμένη από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, βασίζεται στην αξιολόγηση του ΔΜΣ. Η γενική παχυσαρκία ή η αποθήκη ολικής μάζας λίπους ορίζεται συνήθως από ΔΜΣ ≥ 30 kg/m 2 . σε σύγκριση με το υπέρβαρο (25 ≤ ΔΜΣ < 30 kg/m 2 ) και το φυσιολογικό βάρος (18,5 ≤ ΔΜΣ < 25 kg/m 2 ) 16 . Ειδικά όρια ορίζονται στους ασιατικούς πληθυσμούς για υπέρβαρο (23 ≤ ΔΜΣ < 27,5 kg/m 2 ) και παχυσαρκία (ΔΜΣ ≥ 27,5 kg/m 2 ) 17 .  Ωστόσο, ο ΔΜΣ δεν κάνει διάκριση μεταξύ λιπώδους μάζας και μάζας χωρίς λίπος και επομένως αποτελεί ένα κακό εργαλείο διάγνωσης της γενικής παχυσαρκίας 18-20 . Ο ΔΜΣ δίνει μόνο μια γενική ιδέα για το σώμα. . Ο ΔΜΣ δεν δίνει καμία ένδειξη για το σπλαχνικό λίπος, τον κύριο παράγοντα κινδύνου πολλών χρόνιων ασθενειών ανεξάρτητα από τη συνολική λιπώδη μάζα. Ο Υπολογιστής Σπλαχνικού Λίπους βασίζεται σε ένα ανθρωπομετρικό μοντέλο που συνδυάζει περιορισμένο αριθμό μετρήσεων , επικυρώθηκε ως ο πιο ακριβής προγνωστικός δείκτης καρδιομεταβολικού κινδύνου, καθώς και καρδιαγγειακής, καρκίνου και θνησιμότητας από κάθε αιτία..

Τρόποι για να μειώσετε το λίπος στην κοιλιά χωρίς άσκηση.

Μπορείτε να παρακολουθείτε την πρόσληψη θερμίδων ρυθμίζοντας το φαγητό στο πιάτο σας. …

Περιορίστε το αλκοόλ. Χρησιμοποιήστε αλκοόλ με μέτρο. …

Καταναλώστε μια δίαιτα πλούσια σε πρωτεΐνες. …

Χυμοί αποτοξίνωσης. …

Πιείτε λίγο νερό με λεμόνι. …

Αποφύγετε την υπερβολική κατανάλωση αλατιού. …

Καταναλώστε τροφές φιλικές προς το έντερο.

 Αντιμετώπιση με την μέθοδο ReduStim Biostimology. . 

Η παχυσαρκία αποτελεί ένα από τα βασικότερα προβλήματα υγείας, που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή η ανθρωπότητα, καθώς πρόκειται για μια σύνθετη,πολυπαραγοντική, χρόνια ασθένεια, η οποία σε βάθος χρόνου, οδηγεί σε επέκταση της συσσώρευσης λιπώδους ιστού και διευκόλυνση της λιπογένεσης,που σημαίνει την αύξηση του αριθμού των λιποκυττάρων. Σύμφωνα με τις έρευνες των τελευταίων χρόνων, η παχυσαρκία είναι μια κατάσταση η οποία μπορεί να συσχετιστεί με το οξειδωτικό στρες. Το οξειδωτικό στρες φαίνεται ότι μπορεί να προκαλέσει την αύξηση στον πολλαπλασιασμό των πρόδρομων λιποκυττάρων, τη διαφοροποίηση των λιποκυττάρων καθώς και την αύξηση του μεγέθους των ώριμων λιποκυττάρων και των λιποκινών που παράγονται, όπως η βασπίνη (vaspin), η οποία έχει κερδίσει το ενδιαφέρον των ερευνητών μετά την παρατήρηση ότι η έκφρασή της στο λιπώδη ιστό σχετίζεται με επιδείνωση μεταβολικών παραμέτρων για την παχυσαρκία. Συγχρόνως, η εξήγηση της εμφάνισης διαβήτη τύπου ΙΙ, λόγω οξειδωτικού στρες που σχετίζεται με την υπεργλυκαιμία, και καθορίζει τη ρύθμιση της έκφρασης των συνθετασών του μονοξειδίου του αζώτου και επάγει την παραγωγή ελεύθερων ριζών αζώτου, αποτέλεσε ένα επιπλέον σημείο ενδιαφέροντος Οι πρωτεΐνες του συστήματος ρενίνη-αγγειοτενσίνη που είναι το αγγειοτενσινογόνο το οποίο παράγεται κυρίως από το ήπαρ, αλλά σημαντικές ποσότητες παράγονται και στον λιπώδη ιστό με τη ρυθμιστική επίδραση των  γλυκοκορτικοειδών. Τοπικά, μετατρέπεται σε αγγειοτενσίνη ΙΙ, η οποία αφενός δρα τοπικά προάγοντας τη διαφοροποίηση των λιποκυττάρων και αφετέρου διοχετεύεται στην κυκλοφορία. Η Ρενίνη και υποδοχείς της αγγειοτενσίνης παράγονται κυρίως στο σπλαχνικό λιπώδη ιστό. Οι ερευνητές, βασιζόμενοι στις παρατηρήσεις αυτές, εξηγούν την εμφάνιση υπέρτασης στους παχύσαρκους. Τα ένζυμα που συμμετέχουν στο μεταβολισμό στεροειδών ορμονών. Ο λιπώδης ιστός συμμετέχει ενεργά στο μεταβολισμό των γλυκοκορτικοειδών με τη 11βHSD1 (11β- υδροξυ-αφυδρογονάση τύπου 1), ένζυμο που είναι υπεύθυνο στον άνθρωπο για τη μετατροπή της κορτιζόνης (σχετικά ανενεργό παράγωγο) σε κορτιζόλη. Στο παχύσαρκο άτομο η έκφραση και δραστηριότητα του ενζύμου είναι ελαττωμένες στο ήπαρ και αυξημένες στο σπλαχνικό λίπος, όπου και ευνοείται η μετατροπή της κορτιζόνης σε κορτιζόλη με αποτέλεσμα τοπική αύξηση των συγκεντρώσεων δραστικής ορμόνης. Πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι η κορτιζόλη προάγει τη διαφοροποίηση των λιποκυττάρων, τη δραστηριότητα των ενζύμων Λιποπρωτεϊνικής Λιπάσης (ΛΛ) και 11β HSD1 περισσότερο στο σπλαχνικό παρά στο υποδόριο λίπος. Φαίνεται πως η κορτιζόλη αναστέλλει την αντιλιπολυτική δράση της ινσουλίνης στα κοιλιακά, κυρίως, λιποκύτταρα, κι έτσι αυξάνει τη διαθεσιμότητα των ΕΛΟ. Επιπλέον, επάγει τη μέσω κατεχολαμινών λιπόλυση.